Gisterenavond nog het onweer in de verte aanschouwd, wat een mooi spektakel van lichtflitsen daar in de lucht. Het was ver weg, we konden de bliksem niet horen en het kwam niet onze kant op. Dus het bleef bij ‘een mooi gezicht'. Het was dus niet onwaarschijnlijk dat het ergens in de Dordogne dus flink heeft ge-onweerd.

Vanochtend stonden we op met een bewolking die duidde op ‘regenachtig weer en onweer', maar naarmate de dag vorderde, werd het weer als maar mooier. Ook de temp. was heel prettig, nog steeds een 28gr.

Vandaag de markt in Lalinde bezocht, niet eens een kleine markt bleek toen we het marktpleintje hadden verlaten en door een straatje liepen en uitkwamen op een mooi bomenlaantje. Wat schetste onze verbazing, we zagen een viskar uit Spakenburg. Man en echtgenote waren Nederland ‘ontvlucht' en woonde hier al een aantal jaren ...

Erik ging aan de frikandel met mayo en ik nam een haring met uitjes. Tja, dat smaakte erg lekker, op zo'n warme zomerse dag.

De meeste markten in Frankrijk houden aan tot het middaguur, zo ook hier in Lalinde. Anders hadden we misschien elders nog wel een markt bezocht.

We namen nog een kopje koffie op het marktplein en besloten toen via Issigeac terug te rijden. We waren benieuwd hoe het in dit plaatsje zou zijn, zo zonder horde toeristen en zondagochtendmarkt. Nou, .... ik kan je vertellen, erg stil en uitgestorven met amper een paar winkeltjes .... Oké weten we dat ook weer.

's Middags nog even lekker in de zon gelegen bij het huisje en daarna ‘opgedirkt' voor het diner op Chartreuse de Bignac.

We arriveerden op een moment dat we in de verte de lucht zagen veranderen, mooie zwarte wolken, onweer op komst. En vanuit deze locatie hadden we mooi uitzicht op de omringende omgeving. Het appeeritif namen we in de tuin en dat werd heel even verstoord door een paar dikke druppels regen. Toen zijn we naar binnen gegaan (het was inmiddels rond de klok van 8 uur) en ‘aan tafel gegaan'.

Ik had spijt als haar op mijn hoofd dat ik mijn camera niet bij me had, maar ja aan de andere kant, kan je in zo'n restaurant als deze ook niet te pas en te onpas even van tafel en de andere gasten verstoren. De lucht met de ondergaande zon en de gitzwarte wolken was fenomenaal ....... Zo'n mooie ondergaande zon heb ik zelden gezien. Het zal dus blijven bij deze herinneringen !

Als vooraf namen we geen foie gras, maar een galette de rouge. We hadden geen idee. Het bleek een bodem en dakje van bladerdeeg te zijn, met daartussen in een soort pasta en een vis die wij niet kenden. Als hoofdgerecht nam Erik een Mignon de Boeuf en ik nam de Magret de Canard au miel. Hier is het de streek van gans en eend en in Nederland vindt je veel minder de eend op de kaart dus vandaar de keuze. En het smaakte ook heerlijk, net een soort tournedos, maar dan meer rosé gebakken en iets zachter van smaak.

Wat een heerlijke avond en met een paar tellen waren we weer ‘thuis'.